Vorige week kwam Joshua Livestro met het nieuws dat hij een nieuw medium begint. Sindsdien kondigde hij zo’n twintig auteurs aan die gaan schrijven voor het nieuwe medium, waarvan de naam vanmiddag bekend wordt gemaakt. De nieuwe rechtse betaalsite gaat op zoek naar minimaal 5.000 abonnees en dat moeten er uiteindelijk 30.000 worden. De overeenkomst met De Correspondent valt meteen op. Die heeft ook een dergelijk aantal betalende fans.
Een gat in de markt? Jazeker, want in een tijd dat mensen niet voor journalistiek willen betalen moet je op zoek naar doelgroepen die dat wel willen en kunnen. Daar zijn er in ieder geval twee van: hoog opgeleid links Nederland waar men inmiddels een abonnement heeft op De Correspondent en rechts Nederland waar men in ieder geval genoeg geld heeft. “Links Nederland betaalt al, dus waarom rechts Nederland niet?” moet Livestro gedacht hebben.
Toch is het moeilijk niet te gapen bij de aankondigingen van de nieuwe auteurs. Men kon voor zeker de helft van deze auteurs voorspellen dat ze mee zouden doen: mensen als Bart-Jan Spruyt, Willem Jan Hilderink, Bart Schut en Dirk Jan van Baar schrijven immers al voor De Dagelijkse Standaard. Dit wordt aangevuld met namen uit de wereld van GeenStijl, Telegraaf, Elsevier en ThePostOnline, precies de media waarmee de Livestro-bode moet concurreren.
Zo ontstaat een proces van aankondigingen dat zelfs rechtse mensen doet geeuwen. Het zat er dik in dat Bart-Jan Spruyt mee zou doen, want hij heeft nu geen goed onderdak voor zijn columns. Dat geldt ook, ondanks al het publicitaire geweld, voor Thierry Baudet. Derk Jan Eppink had ook ruimte nu hij het Europees Parlement heeft verlaten. De enigen die ontbreken zijn Ayaan Hirsi Ali en Hans Hillen. Een extra PVV-er was misschien ook leuk geweest, al staan zij meestal niet bekend om hun pennenvruchten.
De grote vraag bij de start van De Correspondent was: wat voegt het nieuwe medium precies toe? De reacties waren niet altijd aardig als je die vraag stelde. Maar relevant was hij wel. Wat schieten we met het nieuwe medium op? Wat voegt het toe aan wat er al was? Is er een soort behoefte die niet wordt ingevuld? Rechtse mensen die zeggen dat de markt wel zal bewijzen of er vraag is, zitten fout: want juist doordat niemand nadenkt over de toegevoegde waarde van zijn medium, zitten we met veel te veel titels die vaak hetzelfde doen en niet rendabel zijn.
De toegevoegde waarde van De Correspondent was in de praktijk: urgentieloze linksige praat de wereld in slingeren. Achteraf moeten ook de criticasters toegeven dat dat inderdaad nog niet bestond. Maar bij de Livestro-bode ligt dat toch ingewikkelder: het medium wordt actueel zoals vele andere en komt dus waarschijnlijk met dezelfde verhalen en opinies die we van De Telegraaf, Elsevier en De Dagelijkse Standaard kennen.
Zo bezien is dit gewoon een extra rechtse echoput, zoals De Correspondent dat op de linkerflank is. We weten al wat de Livestro-bode gaat brengen: Europa deugt niet, uitkeringen moeten omlaag, subsidies moeten stoppen, de multiculturele samenleving is kut en Amerika – en dan met name de Republikeinse partij – is fantastisch.
Hier is absoluut een publiek voor en dus is het slim dit medium te maken. Niet om de inhoud, want die was er al. De belangrijkste meerwaarde is dat bredere lagen van de bevolking vaker met het idee zullen worden geconfronteerd dat er soms voor journalistiek moet worden betaald. Daarvoor is elke nieuwe betaalsite nuttig. Zelfs als die inhoudelijk totaal overbodig is.
